Giden her zaman hüzünlü,
Giden her zaman yalnız,
Üstelik tek yöneyse yolculuk,
Ve tek seferlikse,
Hele gidenin, arkasında bıraktığı bir memleketse,
Türküler yetmez tarife.
…
Yaşananlar, külden örülmüş bir vazo gibi
usulca yaşandığı yerde bırakılır.
Anılar bir ardıç tohumu misali toprağa bulanır.
Geçmişi hatırlatan herşey
terkettiğin toprakta bir başına kalır.

Nedir ki vatan, üzerinde yaşamazsan..
Nedir ki sıla hoşgeldin bebek diye açılan bir kapıya ulaşamazsan?
…
Giden her zaman hüzünlü,
Giden her zaman yalnız.
***